Wat is de beste oplossing? De kracht van vriendschap of een kogel jagen door z'n harses?
Het antwoord op die vraag hangt af van waar de serie staat op de Glijdende Schaal Van Idealisme Versus Cynisme.
Een verhaal kan zich idealistisch of cynisch opstellen voor elk idee. Over het algemeen geldt: als het verhaal waarde hecht aan een bepaald ideaal is het idealistisch, en als het die verwachting bekritiseert, aanvalt en nadruk legt op het negatieve is het cynisch.
Laten we als voorbeeld zeggen dat het idee is om te geloven in mensen zijn goed/Rousseau had gelijk. In idealistische series werden zij die erin geloofden beloond met veel vrienden en een Vrolijk Einde, terwijl cynische series zich afspelen in Verrotte Werelden waarin zij die erin geloofden door de rest worden bespot.
Let op dat je idealisme niet verward met zuivere optimisme, cynisme met zuivere pessimisme, en de schaal in z'n geheel met de Glijdende Schaal Van Frivoliteit Versus Serieusheid. Weet ook dat wanneer deze schaal geldt voor personages, het niet per se gaat over goed of kwaad. Immers is het perfect mogelijk dat een idealist kwaadaardig is en een cynicus goedaardig.
Zo zouden cynische series best luchthartig kunnen zijn, en idealistische series extreem donker. Ook kunnen komedies absoluut supercynisch zijn (zie ook: Satire) en duistere dramas idealistisch eindigen (zie ook: Een Wereld Halfvol).
Zie ook: De Idealist en De Cynicus voor de archetypische personages. Minder stabiele karakters kunnen op hun eigen manier op deze schaal ingedeeld worden; een Wolkenkoekoeklander of Gek Met Een Hart Van Goud leunt meestal meer richting de idealistische kant.
'Cerebus-syndroom' is de benaming voor een overgang van komedie naar drama in een werk, wat vaak gepaard gaat met een shift van idealisme naar cynisme. Omgekeerde Cerebus-syndroom is de inversie. Wanneer shows zigzaggen tussen de twee genres zitten ze op een Cerebusroetsjbaan.
[Engels: Sliding Scale of Idealism Versus Cynicism]
